Teksten Tweeklank

 

 Requiem Nees

Requiem
Vic Nees


Requiem
Tweeklank van aarde en water
De zee is een orkest

 


  

Tweeklank van aarde en water
Suite voor jeugdkoor en orkest
Tekst: Mieke Martens (°1948)
Amarylca
Noëlle Schepens
Jona Kesteleyn, gitaar

 

Preludio: De zon is rijp

De zon is rijp, de warmte en de druiven
ligusterhagen, dichtgegroeid,
lathyrus bijna uitgebloeid,
het loden licht van regenwolken
in 't koeren van de duiven.

De allerlaatste bloem ontluikt
en plots lacht buiten weer de kou.
Maar niemand weet hoe in mijn hart
de zomer tijdig onderduikt
mijn lief en leed weerkaatst voor jou, mijn liefste.


Capriccio: Regenspreuken

Natte hemel, wisselvallig wingewest,
de wind zit juichend in het regennest.
Hoe feller vlieg en horzel steken
hoe eer er onweer los zal breken.
Vluchtende spreeuwen achtervolgen de wind
tuim'len in Pomona's labyrint.


Brengt het bezoek Maria's regen
veertig dagen duurt die zegen.
Een regenboog in de morgen
laat dan je hartje maar zorgen.
Een regenboog in de avondstond
leg dan je hoofdje gerust op de grond.
Lang gewacht en stil gezwegen
nooit gedacht en tóch gekregen.
Want overvloed en dauw
maakt de hemel weer blauw.
Wacht nog even! kraait de haan
De rozen moeten eerst nog opengaan
. Maar krassen kraai en raaf verbolgen
dan zal er weldra regen volgen.
Blaadjes van koper, groene blaadjes van goud
dwarrelen door Wodans groene woud.
Lichtmis te vroeg de zon aan de toren
dan gaat al het vlas verloren.


Notturno: Uit het rimpelloze water

Uit het rimpelloze water
stijgt de koelte van de nacht
naar het lome licht van later
dat rillend op de morgen wacht.


Maar zachtjes door de wind bewogen
valt even alle leven stil
tot het licht weer opstuift in jouw ogen
zoals de bloesem in april.

 

Intermezzo: gitaarsolo

Elegia: De zee spoelt over zee

De zee, de zon die ondergaat
de zee spoelt over zee.
Maar alles wat zij achterlaat
neemt de tijd weer mee.
Water, het zand van jaren
eeuwig duurt de wenteling.
Golven breken inspiratie
wanhoop en vertwijfeling van dichters.
Dichters zonder wind in de zeilen
Schepen zonder vlag in de mast
Springtij, golfslag, eb en vloed,
de zee vindt bondgenoten.
De tijd die veel beloften doet
is vaak tekort geschoten.

Finale: Engelwortel, engelkruid

Engelwortel, engelkruid,
honing voor de jonge bruid
blinde meisjeshanden rijgen
slingers van de mirtetwijgen
vlug de bruidstoet achterna
viva Rosa CANINA !
Pijlstaartwortel, witte maluw
vlinders fladderen hun schaduw
op de wilde amarant
langs de koele waterkant.
Roze jonkvrouwviolieren
om de tafel te versieren
vol gefluister en gezoem
lilium convallium.
Slangenbloempje, dondertoren,
komt de zoete rust verstoren.
Vlier, vledder, heulenteer,
boze geesten keren weer.
Rode velden vol papaver
zenegroen en honingklaver.
Hennepnetel, teringkruid
komt de zure akkers uit.
Olie van de absintalsem,
bijenkorfje, wilde balsem,
agrimonie, drakenbloed,
maakt de liefde bitterzoet.
Bloesem van de gouden regen
waait de broze bruidstoet tegen
donkerrode pimpernel
speelt de wind een kinderspel:
zonder spreken zonder liegen
zonder iemand te bedriegen
suikerjenne salzafij
al die honing is van mij.