MaarNormaal nr. 8 artikel 3 Koor van het Jaar

Gents Madrigaalkoor

Koor van het Jaar

Het Gents Madrigaalkoor won de wedstrijd "Koor van het Jaar" en verwierf daarmee de titel Koor van het Jaar 2002-2003.

Een van de japanse volksliederen op het podium tijdens de wedstrijd

Twintig jaar geleden wonnen we de koorwedstrijd van de RTBF, in 1997 kregen we de titel Cultureel Ambassadeur van Vlaanderen, en nu zijn we dus het Koor van het Jaar. Het lijkt ons dan gepast een beetje trots te zijn, en deze extra pagina op de website te plaatsen.

De wedstrijd Koor van het Jaar wordt om de twee (deze keer: drie) jaar in Vlaanderen georganiseerd door de v.z.w. Koor en Stem, samen met de Koorfederatie Vlaanderen, de Vlaamse Federatie van Jonge Koren, Het Madrigaal, Europalia Bulgarije, Koorlink en het televisienet Canvas.

De buit is binnen, laten dirigent Johan en voorzitter Geert zien

Een uitgebreide tv-reportage van de hele wedstrijd, met interviews en achtergrondinformatie, kunt u op 30 november 2002 zien op Canvas (in Plankenkoorts om 13.30 uur). Vorige winnaars van deze prestigieuze én aantrekkelijke wedstrijd waren, in 1997, het vocaal ensemble Cantando o.l.v. Luc Anthonis, en in 1999 het jeugdkoor Scala o.l.v. Stijn Kolacny.

Het interessante van deze wedstrijd is dat hij de hoogste muzikale standaard combineert met visuele aantrekkelijkheid. De koren maken van hun optreden een echte act. Sommige nummers lenen zich tot frivoliteiten (het GMK leefde zich uit met Cola-Cao), andere tot ingetogen of genuanceerde interpretaties. In de Japanese folk songs van Vic Nees heeft het koor geprobeerd de Japanse tekst choreografisch te verduidelijken. In elk geval, met het statische imago van koren wordt hier komaf gemaakt.

Volgens recensent MC van Het Nieuwsblad was de keuze van deinternationale jury unaniem en kreeg ze de algemene goedkeuring van het publiek. "Het pleit voor de dirigent," schrijft hij verder, "dat hij naast zijn lucratieve opdrachten als dirigent van het Vlaams Radio Koor, het Koor van de Spaanse Radio en tv en het koor van de Academy of St Martin in the Fields, nog tijd vindt voor een amateurkoor."

Het koor is in de wolken met deze titel. Hij is de bekroning van een volgehouden inspanning, in de eerste plaats van dirigent Johan Duijck. Hij heeft het koor gemaakt tot wat het is, hij heeft het deze overwinning bezorgd. Het koor is dan ook in de eerste plaats blij voor Johan.


Maar tegelijk was deze prestatie niet mogelijk geweest zonder de creatieve en gedreven aanpak van stempedagoge Mieke Anseeuw. Zij begeleidt het koor in een stemvormingtraject dat hier concreet vruchten heeft afgeworpen.
	Behalve op zijn muzikale prestaties, werd het koor ook beoordeeld op het visuele. In de fotoreportage hieronder kunt u daar iets van zien. Dat choreografische aspect werd gestuurd door de creatieve raad van Roberto Olivan, sterdanser (o.m. bij Rosas). Vooral de jonge kern van het GMK ging daarmee aan de slag. Het koor leerde Roberto dit voorjaar kennen in de productie SS (met Josse De Pauw), waarin hij de choreografie verzorgde, en waarin het GMK de muziek voor zijn rekening nam. ¡Muchas gracias, Roberto!

Het Gents Madrigaalkoor zong in de finalerondes volgend programma (en alles zonder partituur...):

halve finale:

Hubert Parry, My soul, there is a country (uit: Songs of Farewell)
Johannes Brahms, Unsere Väter (uit: Fest- und Gedenksprüche)
Johan Duijck, Rust (uit: Het zachte leven)
Julio Domínguez, La canción del Cola-Cao

finale:

Zoltán Kodály, Balassi Balint elfelejtett éneke
Vic Nees, 4 nummers uit Eight Japanese folk-songs

Kurt Van Eeghem interviewt de sterren van de avond
En of we op televisie komen!

Een ernstige aangelegenheid, ook voor Marije

De internationale jury bestond uit:

Vic Nees (voorzitter)
Ludo Claesen
Marijke Coghe
Sabine Haenebalcke
Florian Heyerick
Jean Lambrechts
Fritz ter Wey
Johan Van Bouwelen
Ludwig Van Gijsegem
Wim Verdonck (secretaris).

Het logo van de wedstrijd

Dit verhaal begint met een schminksessie, waarvoor we speciaal een stempedagoge hebben ingehuurd, om Fien de Japanse stijlkenmerken mee te geven...

...en ook de vijf Japanse dansers (Nico, Marlies, Fien, Els en Stijn) hebben zich presentabel gemaakt.
Als nu ook nog...

...Marije klaar is,
kan er niets meer fout lopen met de choreografie.

Voor het finale optreden krijgt Johan de finale instructies van Jos.

Het begin van de "eight Japanese folk-songs"

Tijdens de eerste Japanse folk-song komen Fien en Marije te voorschijn...

...waarna de geisha choreografisch verantwoord wordt gekleed,
terwijl de camera bovenaan verdoken toekijkt.

Honi hoga!

Uiterste concentratie op de Japanse tekst en de subtiliteit van de bewerking van Vic Nees. Over de manier waarop waaiers moeten gebruikt worden geeft de componist geen aanwijzingen in de partituur.

Zelfs na de prestatie is er geen rust.
Aan de echte fans van het koor valt niet te ontsnappen, en al zeker niet wanneer ze met een microfoon gewapend zijn.

Wij danken de jury

(en fotograaf Hugo)