|
Patrick vertelt
|
|
Patricks mama, Francine, vertelt
|
|
Koorreis
Daar stonden we dan: met ongeveer 600 man in de openluchtarena van Tarragona. "Not one, not one, not one , not one, not one , not one of the enemies..." zijn enkele klanken die me bijbleven van Händels Israel in Egypt(superscript: de bijdrage van László).
Tarragona: een ideale omgeving voor een koorreis. Zon, zee en cultuur overdag, muziek, plezier en vertier tot in de late Spaanse uurtjes om dan 's morgens uitgeput in de workshop te verschijnen waar onze fel begeesterde Amerikaan Gerry klaar stond. Hij leerde ons de boventonen van de stemklank ontdekken en bracht in allelujastijl een jazzmass en enkele gospelsongs aan.
|
|
Koorreis
Wij hadden als het Gents Jeugdkoor de eer en het genoegen om als eerste koor uitgenodigd te worden aan de andere kant van het ijzeren gordijn, in Hongarije. We spreken nu over de jaren 60. Nadat we de streng bewaakte grensovergang tussen Oost- en West-Duitsland heelhuids hadden overleefd kwamen we op de grote spoorverbinding tussen Boedapest en Veszprem. Een medepassagier overtuigde ons ervan dat er naar onze eindbestemming, Gior, een kortere verbinding bestond. We hoefden maar in het volgende stationnetje af te stappen en de volgende trein te nemen. Jong en avontuurlijk als we waren volgden we die raad en kwamen in een oerdegelijk oud stoomtreintje terecht, zo eentje waarvan we de vensters in iedere tunnel moesten sluiten om niet al te veel rook binnen te krijgen. Dat was echt genieten.
|
|
Dirigent
Hij vouwde de mouwen van zijn jas zorgvuldig naar binnen en legde ze omgekeerd en mooi parallel met de muur op de grond. Hij ontdeed zich van zijn schoenen en plaatste ze mooi geordend naast zijn jas, tegen de muur. Trok zijn kousen uit en borg ze netjes opgerold in zijn schoenen. Knoopte beide mouwsknopen los. Eerst de linker-, dan de rechterknop. Rolde beide mouwen op tot boven de ellebogen. Eerst de linker-, dan de rechtermouw. Controleerde of beide mouwen even hoog waren opgerold. Dan de broekspijpen. Rolde ze tot net onder de knie op. Eerst de linker-, dan de rechterpijp.
Hij vleide zich zachtjes neder op de gevouwen jas: benen in halve yogahouding, beide handen op de knieën en het hoofd met de kin iets naar achteren en zijn haarloze schedeldak licht steunend tegen de muur. De eerste lentezon van Reims op zijn smoel: het leven is draaglijk.
|
|
Dirigent
In het Hongaarse Veszprem ontmoette Philippe een van de vele mooie meisjes die hij in zijn leven zou ontmoeten. Een verstandig Duits meisje dat alles wist over de stad. Philippe was meteen verkocht. Die hete zomerdag haalde hij zijn beste Duits boven om haar te zeggen dat hij het beklemmend warm kreeg: "ich werde schwul" (ik word homo - i.p.v. "mir wird schwül").
|
|
Vriendschap
Mijn eerste concert met het GMK, op een zonnige Antwerpse junidag van 1998. Ik doolde tussen het inzingen en het concert alleen rond in de buurt van de kathedraal. Ik wist niet goed wat ik had aan die mensen van het GMK, maar vroeg toch maar aan enkele leeftijdgenoten of ik een eindje met hen mocht oplopen. "Natuurlijk, want jij hoort erbij." Ik hoor er nog altijd bij!
|
|
Vriendschap
Nog altijd ontmoeten we na concerten van hetCollegium Vocale Gent vaak oud-koorleden van het Gents Jeugdkoor. Het is na 30 jaar nog altijd een blij weerzien. Tal van anekdotes en herinneringen komen dan boven. Een toppunt wordt het wanneer de topdirigent Philippe himself zijn jeugdvrienden de hand komt schudden.
|
|
De eerste keer
Het was voor de eerste keer dat ik mijn zondagavond opofferde voor een repetitie met het GMK. Stilletjes kwam ik het repetitielokaal in de Sint-Machariuswijk binnen, een beetje nerveus en benieuwd naar wat er gebeuren zou. Al gauw kwam een charmante dame me tegemoet om me enkele partituren te geven en me een mapnummer toe te wijzen. Ze moedigde me aan om onmiddellijk te proberen meezingen.
Ik kreeg werkelijk tranen in de ogen wanneer het koor Vivaldi's Gloria begon te zingen. Dit was het wat ik wilde!
|
|
De eerste keer
Bij het ontstaan van het jeugdkoor in 1966 werd gezocht naar een goed onderkomen. Het moest ruim genoeg zijn voor een dertigtal zangers, geschikt voor de repetities en voor ontspanning nadien, en vooral, het mocht niet te duur zijn. Na een jaartje middenstandshuis, werd het uiteindelijk een zaal in het Patershol. Wat kon het de studenten schelen dat het er bouwvallig en vochtig was. Er was tenminste een bar!
|
|
Repetitie
Babbelpauze...
|
|
Repetitie
Iedere zondagmorgen werd er gerepeteerd. Philippe stond er nog wat onzeker liedjes van Lassus of in het genre van Belle qui tiens ma vie en Je ne l'ose dire te dirigeren, en de kritiek van zijn koorleden te slikken. Die leeftijdsgenoten hielden zich niet in! Maar na elke repetitie kwam er troost in de vorm van het aperitief.
|
|
Wedstrijd
"En de winnaar van het Koor van het jaar 2003-2004 is... het Gents Madrigaalkoor van Johan Duijck!" Daverend applaus, tv-camera's op Johan, Kurt Vaneeghem vraagt een reactie. Voor Johan niet zijn eerste tv-optreden, voor het koor niet het eerste krantenartikel, maar even goed een eervolle prestatie.
|
|
Wedstrijd
Het eerste krantenartikel over Philippe Herreweghe verscheen toen hij met het Gents Jeugdkoor de wedstrijd van Rupelmonde won. Zijn eerste optreden was al onmiddellijk een eervolle prestatie.
|
|
Liefde
Waar een mens zich goed voelt...
|
|
Liefde
Waar een mens zich goed voelt...
|
 Filip Dujardin-77da9027fc.jpg)
