Alt Bea Baert is het prototype van de modale gmk-zangeres. Onopvallend en degelijk, enthousiast en trouw, en buiten de repetitie, een levensgenieter. Ze zat enkele jaren in het bestuur.

In mijn jonge jaren zong ik in verschillende Kortrijkse koren, de après-repetities duurden er dikwijls langer dan de repetities. Toen ik mijn man in Antwerpen leerde kennen beslisten we ons in Gent te vestigen. Van musiceren kwam niets meer in huis; we genoten met volle teugen van het culturele leven en ik beviel van mijn eerste kind.

Een meer huiselijke levensstijl drong zich op, maar het kriebelde om opnieuw te gaan zingen. Ik botste op Marianne ter hoogte van de zuivel in het grootwarenhuis en kreeg het telefoonnummer van Johan toegestopt.

Zo arriveerde ik tien jaar geleden op een eerste repetitie in de beschimmelde catacomben van het Gentse verenigingsleven. Mijn eerste poging tot auditie was niet echt een succes maar toch besloot Johan enig geduld aan de dag te leggen al was het maar om me mijn ergerlijke West-Vlaamse klanken af te leren.

Met de jaren van verstand kreeg ik ook de baert in de keel en verhuisde van de sopranen naar de warme altpartij. Ondertussen heb ik al een uitgebreid repertoire bijeengezongen: Vivaldi, Haydn, Mozart, Rosseau, Kodaly, Nees, Benoit, Coryn, Glass, Britten, Duijck...

Mijn koudste concert was een kerstconcert in Zelzate. In Sint-Barbara werden mijn capaciteiten tot op-zicht-lezen zwaar beproefd. Het Net bracht me in theatrale sferen. Met Glass overschouwde ik een zee van volk... Van uitputtingsslagen als de vijfdaagse van Watervliet, de zesdaagse van Brugge, ... bleef ik niet gespaard. Ik bolde over Vlaamse wegen naar menig dorp en kerk waar ik nimmer van gehoord had.

Ons koor bestaat uit een verscheidenheid aan persoonlijkheden met de meest uiteenlopende achtergronden. Dat maakt het een boeiende groep waarin ik reeds vele fijne mensen heb leren kennen en ontzettend veel lol gemaakt heb.

Soms valt het me moeilijk om de zondagavond te gaan repeteren. Mijn kroost hangt geregeld aan mijn rokken met de zinsnede "moet jij weer gaan zingen". Maar als ik dan op de repetitie kom en Johan aanschouw die, steeds goed voorbereid, ons met enthousiasme en engelengeduld menige compositie bijbrengt, dan denk ik: hier moet ik zijn. Op naar de volgende tien jaar.

Bea Baert, GMK-lid van het jaar 20