MaarNormaal nr. 8 artikel 1

 

Ik heb altijd gezegd dat je maar beter
niet kunt luisteren naar uitspraken die
beginnen met "ik heb altijd gezegd dat..."

 

Beste

en lieve,

 

Met enige schroom stellen we u nummer acht van onze nieuwsbrief MaarNormaal voor. Die schroom heeft een dubbele grond.

We zijn nu al enkele maanden het Vlaamse Koor van het Jaar, we beginnen de titel bijna maar normaal te vinden. Daardoor staan we meer in de publieke belangstelling, we zien al eens vaker een minister van Cultuur op onze kerstconcerten en vooral, er melden zich alsmaar meer vrienden van het koor. Misschien worden er nu hogere of meer kritische verwachtingen gesteld.

2002 was een piekjaar, zowel wat de interne dynamiek van het koor betreft als qua uitstraling: SS, de nieuwe titel, Tarragona, Johan die vaste dirigent werd van St. Martin in the Fields. Dat zijn allemaal opvallende gebeurtenissen, pieken die het reliëf van het gmk-landschap bepalen.

We zijn niet ontevreden met het panoramische uitzicht. Toch beseffen we goed dat onze velden met cultuurgewassen in het dal liggen. Voor dat veldwerk zijn we goed toegerust. We beschikken over een enthousiaste groep zangers, een prachtig koorbestuur met een ondersteunend team, een eminente stempedagoge, een dirigent die ons over heel Europa wordt benijd, en natuurlijk de vrienden van het GMK. Dit kan niet fout gaan, als we even uitkijken.

De roeping van het koor blijft onveranderd. Goede muziek zingen op een zo hoog mogelijk, voor een amateurkoor haalbaar artistiek niveau, met een groep mensen die zich enkele uren per week volledig engageren in dat project; het koor biedt zijn leden en sympathisanten een actieve beleving aan van een breed vocaal muziekrepertoire. Zoals Luc Van Outryve, ooit stichtend-secretaris van het koor, het zegde op het kerstconcert in Gentbrugge, waarop veel vrienden van het koor aanwezig waren: het doet deugd te zien hoe die doelstelling na meer dan dertig jaar nog altijd gerealiseerd wordt.

De wijze en de dwaze maagden, rond 1200De tweede reden tot schroom, is het getal 8 op de titelbladzijde. Wordt het niet langzaam tijd om de routine in vraag te stellen, beschikken we niet over nieuwe kanalen die de functie van deze nieuwsbrief sneller en meer hedendaags invullen, minder stijf misschien, minder gepolijst - zoals de maatschappij ook naar lossere verbanden evolueert? We onderhouden al een tijdje een website, de koorcorrespondentie loopt nu grotendeels via e-mail. Het koor staat niet met zijn rug naar de toekomst.

Ondertussen is dit boekje weer eens een spiegeltje geworden van wat er in en rond het koor leeft. De bijdragen komen uit de meest diverse hoeken, kijkt u zelf maar. Er is input van jonge en van gevestigde koorleden en van grote internationale namen, zoals Catherine Vandevelde, László Heltay en Roberto Oliván. We kregen, weer eens, meer materiaal binnen dan we konden publiceren. Er leeft blijkbaar veel in dit koor, er bestaat echt een gmk-community, die op haar eigen bescheiden manier accenten legt. Daar zijn we toch een beetje trots op.

Lieve, me lieve in de originele
versie, uitgevoerd door de wijze,
resp. dwaze maagden
 
(miniatuur in een psalter
van de abdij van Saint-Bertin,
rond 1200 - Kon. Bib. Den Haag)

 

 

 


© v.z.w. Gents Madrigaalkoor