MaarNormaal nr. 3 artikel 3
Gezocht
Geert Laleman
We waren gewaarschuwd. De verbouwingsplannen van het Conservatorium hingen immers al maanden ad valvas, maar we negeerden steevast de onheilsberichten. We oefenen graag in de concertzaal, een betere locatie voor een groot koor is ondenkbaar. Pas toen Johan formeel meedeelde dat de deuren voor twee jaar sloten drong het door dat we voor een moeilijke opdracht stonden: de zoektocht naar een nieuw onderkomen voor het Gents Madrigaalkoor. Aan welke criteria voldoet een goed GMK-koorlokaal ?
Natuurlijk zoeken we in de eerste plaats een grote zaal met een behoorlijke akoestiek, met tachtig stoelen voor de zangers en een degelijke piano voor de dirigent. Voor de stemvorming en de repetities van de stemgroepen beschikken we graag over kleinere lokalen, en een vaste plek voor de partituurkast is onontbeerlijk. Voor, tijdens en na de repetitie behoeven we goed onderhouden sanitaire voorzieningen voor een kort moment van innerlijke ontspanning. De automobilisten verwachten parkeerplaatsen op wandelafstand, de fietsers waarderen overdekte fietsstallingen. Tenslotte moeten we rekening houden met de acute opstoot van honger en dorst die elke zondagavond enkele slachtoffers maakt in onze rangen: een gezellige kroeg in de buurt is de enige plek waar ze na een uitputtende repetitie weer op krachten kunnen komen.
In enkele maanden tijd hebben we diverse lokalen bezocht of uitgeprobeerd. We zongen in de kapel van het Katholiek Universitair Centrum (KUC) in de Kortrijksepoortstraat en we ontdekten de neogotische kapel van het Monasterium Poortackere in de Oude Houtlei. In Gentbrugge repeteerden we in de nieuwe turnzaal van de basisschool van het Sint-Gregoriuscollege en in de Mercator Hogeschool inspecteerden we de faciliteiten van de enorme sportzaal. De muziekacademie in Ledeberg beschikt over heel wat troeven, maar we botsten op een reeks onoverkomelijke administratieve en organisatorische hindernissen.
Af en toe maken we dankbaar gebruik van de Sint-Bernadettekerk in Sint-Amandsberg, maar uiteindelijk vonden we een onderdak in de aangename feestzaal van het Nieuwenbosch. Jan Troch heeft een onberispelijk curriculum opgebouwd bij de zusters en beschikt als enige leek over de sleutel van de schoolpoort. Als een echte Sint-Pieter opent hij elke zondagavond de poort, als een trouwe cipier sluit hij na tien uur zorgvuldig alle deuren. We repeteren in een ruime en goed verwarmde zaal, we zitten gemakkelijk op stevige stoelen en Johan kan rekenen op een degelijke piano. Voorlopig zitten we goed, het koor heeft een veilige schuilplaats gevonden.
Een zwerftocht door de Gentse locaties roept onweerstaanbaar een verlangen op naar een eigen lokaal. Een eigen koorhuis waar we met zijn allen ongestoord kunnen samenkomen om te oefenen, in omstandigheden die we zelf in de hand hebben. Een plek waar we ons thuis voelen, een warm nest waar vrienden elkaar ontmoeten en diverse talenten kunnen ontplooien.
In het jaar 2029 komt Jos op zondagavond een glaasje rode wijn proeven in bar "Alma de la Música" van het GMK-lokaal. Hij treft het, want achter de toog brengen Monique, Wanna en Hendrik reeds alles in gereedheid voor de opvang van de hongerige en dorstige zangers die in de concertzaal aan het oefenen zijn. De andere oudjes moeten nog opdagen: Marc heeft iedereen opgetrommeld voor een gelegenheidsconcert naar aanleiding van 30 jaar MaarNormaal. Het wordt de creatie van een koorwerk van Johan: sinds hij de dirigeerstok wat minder uit het koffertje haalt kent hij een vruchtbaar bestaan als componist. Natuurlijk zal hij het seniorenkoor bij die gelegenheid zelf dirigeren, dat laat hij niet graag over aan zijn opvolger.
In het secretariaat vindt een geanimeerde vergadering plaats: een groep ouders plant een Europareis voor het GMK-kinderkoor. Aan de muren hangen de affiches van de huisconcerten die regelmatig in het koorhuis plaatsvinden: de geïnspireerde werkgroep concertorganisatie zorgt voor een bescheiden maar doordachte programmering. Het koorhuis is een trefpunt geworden van een groep vrienden die graag in intieme kring naar muziek luisteren.
Jos bladert ondertussen op zijn foliescherm door de elektronische GMK-discotheek voor vocale muziek. Utcu steekt veel werk in het systematisch organiseren van die gegevens (in samenwerking met zusterverenigingen in Praag, Barcelona en La Paz). De verzameling is gegroeid uit de GMK-website, maar is ondertussen veel meer geworden dan de weerspiegeling van het GMK-repertoire. Enthousiaste koorzangers kunnen via deze weg kennismaken met de werken die op het programma staan of zullen komen. De on-line weergave van de partituur, indien gewenst ook akoestisch, is populair; ze wordt ook op de repetities gebruikt, maar Utcu zorgt er altijd voor dat op concerten elke zanger zijn eigen partituur (met zijn privé-aantekeningen) netjes op papier krijgt.
Jos ontdekt dat er enkele fragmenten beschikbaar zijn van de creatie van Johan: "Nulla veritas sine somniis, nullum somnium sine veritate": geen werkelijkheid zonder dromen, geen dromen zonder werkelijkheid.
Geert Laleman
© v.z.w. Gents Madrigaalkoor