Beste en lieve,

Muziek heeft een belangrijke plaats in onze maatschappij verworven. Natuurlijk wordt die gemeenplaats gedeeltelijk gerechtvaardigd door het nog altijd stijgende marktaandeel van Radio Donna en door de mateloos irriterende muzak op stationsperrons (die vermoedelijk het marktaandeel van de NMBS doet dalen), maar toch. Muziek bekleedt alleszins een grote plaats in het hart en het leven van koorzangers, en dat zijn er nogal wat in Vlaanderen. Het is daarom opmerkelijk dat koren niet zo'n prominente maatschappelijke status verwerven als ze op grond van dat aantal, democratisch dus, verdienen.

Het was dan ook een hele belevenis om op het Sint-Pietersplein in Gent voor het Festival van Vlaanderen en voor een enthousiast 15000-koppig publiek te mogen zingen. Nog wel met een werk dat koorsymfonie heet. Het kleine smetje zagen we nauwelijks, namelijk dat er op de affiche, en tot in de tv-verslaggeving achteraf toe, slordig werd omgesprongen met de namen van de deelnemende koren (het Vlaams Radio Koor, het Gents Madrigaalkoor, het Kinderkoor van de Hongaarse radio). Dat kon ons goed gevoel niet aantasten maar duidt toch weer op die wat secundaire status van koren. Ten onrechte dus.

Het thema van dit nummer is wat we intern het Carlos Quinto-project noemen, de bijdrage van het Gents Madrigaalkoor aan de herdenking van Keizer Karel, met een aantrekkelijk origineel programma.

Over Keizer Karel wordt deze dagen natuurlijk veel geschreven. Toch is er een passage in zijn leven die nooit duidelijk is geworden en waarop wij licht kunnen werpen. Tijdens zijn laatste reis van Vlaanderen naar Spanje, over Vlissingen en Laredo (stadje met een zeer muzikale naam), deed hij op 7 en 8 november 1556 de dorpjes Santiago de la Puebla, Alaraz, Macotera, Salmoral en Diego Álvaro aan, in die volgorde. Wie de moeite neemt dat op een kaart uit te zetten, ziet meteen dat Keizer Karel hier van het rechte pad is afgeweken. Staatshoofden doen dat wel meer, maar hier draait hij rond in een lus, alsof hij op zoek is naar iets. Nu menen wij te weten waarnaar hij zocht, iets dat hij niet gevonden heeft omdat het 40 km meer naar het Noorden ligt, en dat hij op een haar heeft gemist omdat hij, koppige oude baas, op een onbegrijpelijke manier is afgeweken van de nochtans goed bewegwijzerde C610 naar het Zuiden. Het gaat om het dorpje Madrigal (de las altas Torres).

MaarNormaal is een uitgave van het Gents Madrigaalkoor

© 1999, v.z.w. Gents Madrigaalkoor