|
In het gedrukte boekje hebben we, bij wijze van illustratie, enkele varianten opgenomen van het symbool "kruis" dat in de christelijke traditie gemakkelijk geassocieerd wordt met overlijden.
 |
Het Keltische kruis, dat volgens een mythe door Saint-Patrick zou zijn ingevoerd in Ierland. We zien het nu vaak op Keltische grafmonumenten, maar dat gebruik kwam pas in voege rond 1850.
|
|
Het orthodox kruis heeft meer armen dan het Latijnse kruis: een kleine balk bovenin voor het opschrift "INRI" ("Jezus van Nazareth, koning der Joden") en een voetensteun. In de traditie van het oosterse christendom wordt het kruis niet als symbool gezien van het lijden van Christus, maar van de overwinning van Christus over de dood.
|
 |
 |
De ankh is de hiëroglief voor leven en staat in de Egyptische mythologie voor het eeuwige leven. De Egyptische goden worden ermee afgebeeld als teken van hun onsterfelijkheid, de sleutel tot het eeuwige geluk. Bij mensen wordt ermee aangegeven dat ze de wereld voor het hiernamaals hebben geruild.
|
|
In de christelijke traditie wordt in biografieën, overlijdensberichten e.d. de naam van overledenen gevolgd door een kruisje (hier in het lettertype Times).
|
 |
 |
Het Petruskruis is een omgekeerd Latijns kruis, naar het verhaal dat Petrus ondersteboven gekruisigd wilde worden, omdat hij zich onwaardig achtte op dezelfde manier te sterven als Christus. Het wordt soms geassocieerd met de paus, de opvolger van Petrus, en soms ook met satanisme.
|
|
© v.z.w. Gents Madrigaalkoor
 Filip Dujardin-77da9027fc.jpg)
