Dear Johan,
When I first met you in the distant past you were a brilliant pianist. Then gradually you started to do more and more conducting. Maybe I have had some influence in this, but as the years passed I became alarmed. "Waving ones hands about" is very well for the moment, but the moment passes and only some vague memory remains.
Of course I am well aware of the importance of re-creating music, but creating it is everything. You, my friend, are blessed with the ability to create. Many a times in our shared musical past I reminded you that composing is your mission. And when you responded and dedicated to me the Alma de la Música, I was immensely grateful.
And now I hear you receive one commission after another. I am glad you finally will give priority to this "first of all things": compose your own music.
Thank you, Johan.
from László
László Heltay.
|
|
|
|
Beste Johan,
Toen ik je, lang geleden, voor het eerst leerde kennen, was je een briljante pianist. Geleidelijk aan begon je meer en meer te dirigeren. Misschien was dat zelfs een beetje onder mijn invloed, maar met het verstrijken van de jaren werd ik ongerust. "Een beetje met de armen zwaaien" is goed en wel op het moment zelf, maar dat moment gaat voorbij en er blijft alleen een vage herinnering over.
Natuurlijk besef ik goed het belang van de re-creatie van muziek, maar de creatie is alles. Mijn vriend, jij bent gezegend met de gave om te creëren. Menige keren in ons gedeelde muzikale verleden heb ik je eraan herinnerd dat componeren je roeping is. En toen je daaraan gehoor gaf en Alma de la Música aan mij opdroeg, was ik immens dankbaar.
En nu hoor ik dat je de ene opdracht na de andere krijgt. Ik ben blij dat je eindelijk prioriteit zult geven aan dit allerbelangrijkste: je eigen muziek componeren.
Bedankt, Johan.
|