MaarNormaal nr. 12 artikel 9

In 1984, lang voordat de meesten onder jullie geboren waren, dirigeerde ik voor de eerste maal de St.Nicolascantate. De dirigent van het jeugdkoor was toen ook al Johan Jourquin, die dan net zijn 50 kaarsjes had mogen uitblazen. We hebben toen elkaar beloofd ooit nog eens samen de St.Nicolas op het getouw te zetten. Na twintig jaar is het eindelijk zo ver: dit keer heb ik een afspraak met Abraham, en heeft - als mijn rekenmachientje zich niet vergist - Johan de Andere net de kaap van 70 met succes gerond. Het doet wel deugd, zulke zekerheden: als we binnen twintig jaar nog eens de St.Nicolas overdoen, ben ik er 70 en hij 90; zo zullen we wellicht nog een tijdje doorgaan, denk ik.

Wat ik wil zeggen: iedereen heeft nood aan voorgangers en nakomelingen. Ik voor mezelf heb steeds het geluk gehad op het juiste moment de juiste voorganger te krijgen. Zonder de ogen te sluiten voor de moeilijkheden die ook de voorgangers hebben moeten overwinnen, heb ik mij in de loop der jaren dikwijls kunnen optrekken aan hun voorbeeld, trouw, idealisme, een bepaalde hardnekkigheid. Ik noem zo een paar van mijn voorgangers: Pastoor Henri Vanden Bussche (die mij als dertienjarige wist te lokken organist in de St.Franciscuskerk te St.Kruis-Brugge te worden, wat ik nu al 37 jaar doe); Kanunnik Paul François, E.H. Paul Hanoulle, Paul Elsen (St.Lodewijkscollege, Brugge); Eliane Van Leuffel (mijn eerste lerares piano); Peter Cabus, Robert Steyaert, Kamiel D'Hooghe (Koninklijk Conservatorium Brussel); en dan de koorwereld: Gilbert Martens, László Heltay, Vic Nees, Kamiel Cooremans, Jos Van den Borre. Ik vergeet er nog zovelen...

Daarnaast zijn er ontelbare voorbijgangers geweest die mij op een of ander moment een deugddoend voorbeeld gaven van inzet, moed, trouw. Johan Jourquin, voor wiens zeventigste verjaardag deze concerten een aangenaam geschenk vormen, is voor mij ook zo iemand: ik bewonder de man die, jaar in, jaar uit, de kracht en het enthousiasme heeft om steeds weer te herbeginnen én voort te bouwen aan jeugdkoren. De basis van alles, de toekomst van de koorwereld is steeds de jeugdwerking. Een piramide kan maar hoog worden als de basis breed is.

Dank u, Johan, voor uw steeds trouwe inzet, uw energie, en voor uw vriendschap. Toch gelukkig dat we dit keer geen twintig jaar meer moeten wachten: voor 2005 staan er al een paar nieuwe Sinterklazen te popelen!

Johan Duijck