Ce qui ne vaut pas la peine d'être dit, on le chante

Beste en lieve,

Als u deze vrijpostige aanspreking herkent is er een goede kans dat u ook weet dat MaarNormaal eigenlijk geen nieuwe titel is, maar als u niet tot die groep anciens behoort, dan excuseer ik me eerst voor de vrijmoedigheid die ik alleen kan verantwoorden op historische gronden, en dan vraagt u zich misschien af waar hij vandaan komt, die titel. Tenminste, dat hopen we, want dit tijdschrift is bedoeld voor nieuwsgierigen, mensen met een interesse voor wat er gebeurt rond en met het Gents Madrigaalkoor, zonder daarom een fan te hoeven zijn - ze mogen dat wel worden.

MaarNormaal is de naam waaronder de laatste 12 jaar, met een merkwaardige onregelmaat, een GMK-ledenblaadje verscheen. De stichters gingen ervan uit dat het maar normaal is dat een gerespecteerd koor zijn eigen blad heeft. We delen die opvatting. Meer, we willen een eerlijke poging doen de inhoud ervan genietbaar te maken voor een ruime kring rond dat koor, en we willen de frequentie van verschijnen wat stabieler maken.

Dat verantwoordt een verse start, een nieuwe lay-out; kortom we zetten de teller op nul. Op 1 eigenlijk, maar als de millenniumgekte een jaar te vroeg mag toeslaan mogen wij ons ook een klein vrijheidje toestaan. Het zal niet het enige zijn, want we willen het wel luchtig houden, maar vooral ernstig. Alleen aan ernstige onderwerpen is humor besteed.

Op de omslag van dit blaadje staat het nieuwe GMK-logo, van Hendrik Colpaert. Het oude dat ooit op een verloren zaterdag op de keukentafel werd in elkaar gezet (met alleen de zuiver Euclidische middelen: passer en liniaal !) heeft zestien jaar gediend. Het is te strak geworden voor deze blitse tijden. Maar u vergeeft het ons als we het nog één keer gebruiken, om dit redactioneel artikeltje af te sluiten:

© v.z.w. Gents Madrigaalkoor