|
|
|
|
|
De zee is een orkest
The Music of the Sea
For children's choir and piano four hands
Text: Armand van Assche (1940 - 1990) - English version: Andrew Wise
Amarylca
Noëlle Schepens
Maaike Dezitter and Koen Evens, piano
|
|
De zee is een orkest
De zee is een orkest.
Als het regent
is de zee een grote trommel
en de steeltjes van de regen slaan erop.
Spatten bonzen.
Dan komt de zon.
Die blaast hoog van de toren
in de wolken een warme hoorn
tussen wangen als sinaasappels.
En de golven met strijklicht,
violen die rood worden tot achter hun oren.
Ze duiken kopje onder,
zwieren en wiegen als meeuwenvleugels.
In het orkest van de zee laat ik mij drijven op de rug
als een noot tussen de notenbalk,
tot het licht uitgaat.
Kijk daar krult nog wat schuim.
Dat zijn de witte hemdsboorden
van de zwartgeklede muzikanten.
|
The Music of the Sea
When it's raining, then the sea seems like a drumskin,
and the drumsticks of the rain beat riffs on it.
Raindrops drum it, drum it, pound it.
Out comes the sun.
From on high like a horn in tow'ring cloud shapes,
a warm clear tone,
with its cheeks just like pomegranates.
And the waves glow with sun's hue,
like cellos now blushing red all over their faces.
They're dipping and they're diving,
gliding and waving like flapping gulls' wings.
When music sounds in the sea,
l like to float thereon the surf like a note,
upon the staff I float, like a note
till the light subsides.
Look, the waves, they make foam.
These are the stiff white collars which the musicians
wear on their long black suits.
The music of the sea.
|
|
Een goochelaar
De zee is van water
maar het water is olie geworden
en de wolken zijn van de lucht
maar de lucht zit vol rookwolken
en de fazant is van het bos
maar het bos is weggesleept.
Ik zou willen een grote goochelaar zijn
die olie kan veranderen
in water
en rook in wolken en lucht
en een dode boom
weer in een levend bos
vol fazanten.
Ik zou willen een grote
goochelaar zijn
die alles kan
maken zoals het was
met niets in de mouwen
niets in de handen
en alle vogels in de lucht.
|
The Conjuror
The sea's full of water
but the water's been turned into black oil
and the sky that is full of clouds,
is now filled full of black smoke clouds
and where the pheasants flew through the woods
they have cut away the trees.
If I only could do a conjuring trick
and cause the oil to change back
into water
and smoke to white clouds and sky
and the lifeless stumps back
into living woods
full of pheasants.
If I only could learn
how to do a conjuring trick
for every thing
just to be as it was,
with no magic wand
and nothing still hidden
and many birdsongs in the air!
|
|
Zwanen
Zwanen zien er altijd zo nieuw uit
Zo zondags, zo pas in bad geweest.
Maar spelen of spetteren in het water,
dat doen zij niet. Zwanen zijn niet vrolijk.
Zij willen ook altijd weg. Daarom wiegen zij
met hun lange hals als met een witte zakdoek
en zo droevig dat ze kijken.
Zwanen kunnen geen tranen laten.
Maar zwemmen, dat kunnen zij, statig drijven
altijd recht vooruit als witte bootjes
met onzichtbare roeispanen.
En opeens verandert alles van kleur
als zij hun vleugels openslaan
en zich languit rekken in de spiegel
van de vijver. Dan kraait het water
van plezier en klapt in zijn handen.
|
Swans
Swans are always dressed up in new clothes,
so well-groomed, looking so fresh and clean.
No playing or splashing about in water,
that's not for them. Swans are never cheerful.
They're always about to leave, gently weaving around
with their long white necks, like waving long white kerchiefs
and they look so sad and mournful.
Swans will never know how to let tears fall.
Yet swimming, that they can do, gravely moving,
ever onward bound, like small white rowboats
with invisible hidden oars.
As we watch, the whole scene changes at once,
for with their wings spread open wide
and their long necks stretched out,
they use water as their mirror.
The water cries out with delight and claps with enjoyment.
|
|
Er springen...
Er springen vlugge katten in mijn vingers
en die willen spelen.
Er wemelen tintelingen in mijn tenen
en die willen zwemmen.
Er kruipen kriebels naar mijn wangen
en die willen lachen.
Er drijven dromen door mijn haren
en die willen reizen.
Soms vliegt er een stofje in mijn oog
en dat wil wenen.
Maar altijd zit er een vogeltje in mijn keel
en dat wil zingen.
|
It Feels Like Little Kittens...
It feels like little kittens in my fingers,
ready to be playful.
And now in my toes I feel a little itching
wanting to go swimming.
I feel a crinkling near my cheeks now
and I can't stop laughing.
My hair has such imagination:
travel and adventure.
Or sometimes a dust speck in my eye:
I feel like crying.
But there is always a little bird in my throat
that keeps on singing, singing, singing!
|
